بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) بر خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن در زنان مبتلا به چاقی

سابقه و هدف: افزایش خودکارآمدی در حین درمان می تواند موفقیت برنامه های کاهش وزن را پیش بینی کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) بر خود کارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن در زنان مبتلا به چاقی شهر اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده که در آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون و پی گیری با گروه کنترل استفاده شد. جامعه مورد مطالعه کلیه زنان چاق (30bmi≥ ) ساکن در شهر اصفهان در بهار سال 1393 بودند که از این میان 30 زن دارای تشخیص چاقی به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود، انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) داده شدند. از پرسش نامه خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن استفاده شد که توسط شرکت کنندگان در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری تکمیل گردید. گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان act قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین میزان خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن در تمامی خرده مقیاس ها شامل دسترسی به موادغذایی، فشار اجتماعی، ناراحتی جسمانی، هیجانات منفی و فعالیت سرگرم کننده گروه آزمایش در هر سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری تفاوت معنادار وجود دارد (05/0p<). استنتاج: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن را به عنوان شاخص پیش بینی کننده کاهش وزن، در زنان مبتلا به چاقی افزایش دهد. بنابراین می توان از این روش درمانی در کنار سایر مداخلات مربوط به کاهش وزن استفاده کرد.